Metoda badania technologiczności maszyn górniczych w aspekcie ich montażu

Cykl życia maszyn górniczych obejmuje między innymi takie procesy jak:

  • instalacja maszyny w wyrobisku lub jej relokacja do innego wyrobiska (np. zbrojenie i likwidacja ścian),
  • planowe wymiany wybranych zespołów lub elementów,
  • naprawy awaryjne,
  • obsługa serwisowa,
  • likwidacja maszyny.

Procesy te realizowane są w warunkach odbiegających od tych, jakie panują w wytwórniach. Czynnikami utrudniającymi realizację tych procesów są: ograniczona przestrzeń robocza, nachylone i śliskie podłoże, niewystarczające oświetlenie, brak maszyn i urządzeń dźwigowych stosowanych w transporcie wewnątrzzakładowym. W czynnościach montażu i demontażu konieczne jest operowanie jednostkami o dużych wymiarach gabarytowych i o znacznych masach, w ograniczonych przestrzeniach roboczych. Oznacza to pracę w wymuszonych pozycjach ciała i przy znacznym wysiłku fizycznym.

 

Pierwszy montaż maszyny u wytwórcy nie ujawnia wszystkich trudności, jakie mogą wystąpić podczas pracy pod ziemią: ograniczony dostęp do określonych miejsc, niewystarczające pole widzenia, brak możliwości rozwinięcia odpowiednich sił z powodu ograniczeń zakresu ruchu kończyn, utrudnione posługiwanie się narzędziami.

 

Ograniczenia i utrudnienia w realizacji procesów serwisowania i napraw mogą być zidentyfikowane metodami wirtualnego prototypowania już podczas projektowania i konstruowania maszyn. W tym celu należy utworzyć wirtualne środowisko pracy składające się z modeli komputerowych obiektów materialnych (maszyn i urządzeń) i modeli cech antropometrycznych ludzi. W środowisku tym tworzone i oceniane są symulacje komputerowe czynności wykonywanych podczas przeglądów i napraw, co pokazano na poniższych rysunkach.

Czynności wykonywane w zamkniętych przestrzeniach:

 

Image
b) w wytwórni
Image
b) pod ziemią